Alantoina
Imidiazolidynowa pochodna mocznika o szerokim działaniu fizjologicznym. Substancja słabo rozpuszczalna w alkoholach i zimnej wodzie, nierozpuszczalna w eterze. Pod wpływem podwyższonej temperatury (powyżej 700C) i promieniowania ultrafioletowego ulega rozkładowi. Występuje w dużej ilości w korzeniu żywokostu (ok. 1,5% w suchej masie), kiełkach zbóż, korzeniu nawrotu lekarskiego, zielu nostrzyka, a także w soi i lukrecji.
Ze względu na swoje własności alantoina jest składnikiem szeroko stosowanym w preparatach kosmetycznych. Uznawana jest za związek nietoksyczny, nie przyczyniający się do powstawania alergii. Wykazuje własności keratolityczne, łagodzi podrażnienia, wpływa na procesy związane z regeneracją skóry. Badania dowodzą, że alantoina przyspieszając podziały komórkowe wpływa na tempo proliferacji komórek, co skutkuje szybszą odnową naskórka. Pobudzając rozwój ziarniny przyspiesza proces gojenia się ran. Łagodzi podrażnienia wywołane stosowaniem mydeł i detergentów, zmiękcza naskórek i nawilża.
Ze względu na swoje szczególne własności alantoina stosowana jest obecnie w wielu produktach kosmetycznych, takich jak preparaty nawilżające typu O/W przeznaczone do stosowania w dzień, toniki, mleczka, balsamy do rąk i ciała, a także w kosmetyce kolorowej (szminki, pudry, kredki do oczu i do ust). Dzięki możliwości łagodzenia podrażnień stanowi ona także cenny składnik preparatów do pielęgnacji delikatnej skóry dziecięcej, dodawana jest do zasypek, balsamów, kremów przeznaczonych do pielęgnacji skóry niemowlęcej i dziecięcej. Znalazła także zastosowanie w preparatach przeznaczonych do higieny i pielęgnacji włosów, dezodorantach w aerozolu i sztyfcie. W preparatach kosmetycznych alantoina występuje zazwyczaj w stężeniu 0,2%. Stosowane są także pochodne alantoiny takie jak alantoinian chlorohydroksyglinowy i alantoinian dihydroksyglinowy, wykazujące działanie dezodorujące, keratolityczne, łagodzące, regenerujące i ściągające. Związki te znalazły zastosowanie w preparatach dezodorujących, płynach do kąpieli i wielu innych.
ARNIKA GÓRSKA (Arnica montana)
Roślina wieloletnia, występująca m.in. w Alpach niemieckich i francuskich, a także w Azji i Ameryce Północnej, od dawna stosowana w medycynie ludowej. Surowiec stanowią kwiatostany arniki. Arnika górska wykazuje działanie przeciwzapalne i łagodzące. Wpływa na krążenie skórne, wzmacniając ściany naczyń krwionośnych i obkurczając je.
Ze względu na działanie przeciwobrzękowe jest częstym składnikiem środków stosowanych przy obrzękach i stłuczeniach, wykazuje także działanie regenerujące. Własności takie arnika zawdzięcza m.in. wysokiej zawartości flawonoidów – substancji o strukturze polifenolowej, charakteryzujących się działaniem przeciwutleniającym i przeciwzapalnym, modyfikujących aktywność wielu istotnych enzymów, a także wykazujących pozytywny wpływ na mikrokrążenie skórne. Oprócz flawonoidów arnika zawiera fenolokwasy, kumaryny, fitosterole, kwasy tłuszczowe, także olejek eteryczny zawierający ok. 40-60% kwasów tłuszczowych i wiele, wiele innych związków. Ze względu na swoje własności arnika górska znajduje szerokie zastosowanie w preparatach kosmetycznych przeznaczonych do pielęgnacji cery z problemami naczyniowymi. Stanowi ona także częsty składnik kosmetyków do pielęgnacji stóp, a także produktów przeznaczonych do pielęgnacji skóry łojotokowej.
BETA-KAROTEN (prowitamina A)
Pomarańczowy barwnik znajdujący się w dużej ilości w takich roślinach jak marchew, papryka czy pomidory. W organizmie ludzkim ulega przekształceniu do witaminy A. Stanowi naturalny filtr słoneczny, a stosowany w emulsjach kosmetycznych zmniejsza negatywne skutki powodowanie działaniem promieniowania ultrafioletowego.